Krojač, Čvrst kao drvo, Iskorišten, Džentlmeni, Veći je bolji, Privatni trener, neki su od naslova popularnih gay porno filmova. Solo, par, trojka, četvorka, desetak ili više desetina muškaraca u scenama neobuzdanog seksa – sve je moguće dobiti po cijeni od jednog do sto dolara. Ili – sasvim besplatno. Zahvaljujući razvoju medija, gay pornografija je postala profitabilna grana porno industrije. Utipkavanjem pojma „gay porn“ u pretraživač Google, dobiva se mogućnost pregledavanja preko 18 milijuna stranica.
Prvi gay porno sadržaji
Iako gay pornografija ima dugu povijest, koja datira još iz stare Grčke, njen razvoj počinje tek pojavom fotografije i filma. Prvi gay pornić „Vitezovo zaprepaštenje“ snimljen je 1929.godine. Film, koji traje desetak minuta, prikazuje eksplicitni analni odnos dvije osobe, od kojih je jedna odjevena kao vitez, a druga nosi žensku odjeću. Tek na kraju filma, nakon što se „dama“ prikaže od naprijed, publika saznaje da je riječ o muškarcu. Oba Svjetska rata nisu pogodovala razvoju gay pornografije. Ni godine nakon rata nisu blagonaklone – svet je fokusiran na jačanje obitelji i promoviranje heteroseksualnog obrasca. Američki zakon je zabranjivao prikazivanje nagog ženskog tijela u eksplicitnim pozama, ali ne i muškog. Ovu mogućnost koristi gay fotograf Bob Mizer, i osniva firmu „Athletic Model Guild“, koja objavljuje nekoliko magazina s fotografijama atletski građenih muškaraca, često s jakom homoerotskom konotacijom, poput hrvačkih poza. Usporedo s foto-magazinima, pojavljuju se eksplicitni gay stripovi. Tom of Finland je najpoznatiji umjetnik koji crtežima alfa-muškaraca šokira javnost. Jakih vilica, širokih ramena, mišićavih stomaka, oblih stražnjica, snažnih nogu i predimenzioniranih spolnih organa, Tomovi junaci očaravaju homoseksualce i navlače gnjev konzervativne javnosti. Nešto kasnije, američki umjetnik Robert Mapplethorpe, u vrhunske galerije moderne umjetnosti unosi fetišizirane fotografije nauljenih muških stražnjica i ekstremno velikih penisa. Od sedamdesetih godina do danas, mnogi umjetnici stječu epitet „gay“ zbog vidljivog iskazivanja homoerotike u svojim radovima. Neki od njih su Joe Phillips, Patrick Fillion i čuveni fotografski i partnerski dvojac Pierre i Gilles.
Od šezdesetih do kraja 20. stoljeća
Seksualna revolucija šezdesetih donosi liberalnije zakone, pa se materijali pornografskog sadržaja znatno lakše distribuiraju. Američka državna pošta dozvoljava distribuciju časopisa i filmova s muškom golotinjom, pa gay pornografija počinje hvatati svoju zamah. Prvi legalno prikazani pornić u američkim kinima je „Dječaci u pijesku“, gay film, prikazan godinu dana prije legendarnog „Dubokog grla“. Sedamdesetih, industrija porno filmova je naglo rasla, pa se na tržištu pojavljuje sve veći broj gay produkcija. Paralelno s društvenim oslobađanjem, produkcije plasiraju filmove koji prikazuju seks na popularnim gay okupljalištima: saunama, plažama ili seks-klubovima.
Osamdesete godine su važan tranzicijski period za cjelokupnu porno industriju. Pojavom video vrpci, distribucija filmova postaje sve jednostavnija, a cijena sve dostupnija. U ovom periodu ustaljuje se matrica gay pornića: akteri se sretnu, razmjene nekoliko rečenica, slijede oralni i analni seks, a kraj filma obilježavaju prizori ejakulacije. Glumci u filmovima su mladići do 25 godina, vitke građe, u suprotnosti s krupnim, maljavim muškarcima iz filmova sedamdesetih. Tokom osamdesetih javlja se podjela na „aktivne“ i „pasivne“ uloge, odnosno na one koji penetriraju i one koji prihvaćaju penetraciju. Mnoge od „aktivnih“ rola tumače heteroseksualni muškarci koji uloge prihvaćaju zbog novca. Upravo zato, filmovi iz ovog perioda lišeni su drugog odnosa osim seksualnog.
Tokom devedesetih, u industriju gay pornografije ulazi Kristen Bjorn, bivši porno glumac i umjetnički fotograf, koji postavlja visoke standarde u produkciji. Bjorn dosta pažnje posvećuje glumcima, što doprinosi većem stupnju uvjerljivosti. Devedesete je obilježio i fenomen fokusiranog porno tržišta, koje nije zaobišlo ni gay scenu. Producenti se usmjeravaju na specifične potrebe: amaterska pornografija, vojska, vezanje, brutalni seks, orgije, mršavi, debeli, transeksualci, kao i filmovi u kojima se prikazuju određeni fetiši, zapljusnuli su police videoteka. Gay pornografija je devedesetih godina prerasla u subkulturu: definiraju se produkcije, stvaraju klubovi, pojavljuju prve velike gay porno zvezde.
Gay porn i regija danas
Početkom novog vijeka, gay pornografija je u vrhu najprofitabilnijih zabava. Kao i u drugim industrijama, porno marketing stvara tržište neprestano kreirajući nove fetiše. Većina produkcijskih kuća, kao i porno sajtova, profilirana je u određene kategorije. Mišićavi, mede (naziv za punije i dlakave gay muškarce), blizanci, Azijati – neke su od tih kategorija. Također, izbor fetiša je veliki: uniforme, poslovna odjela, koža, vezivanje, spanking (lupanje po zadnjici), nezaobilazne su potkategorije svakog većeg sajta s gay pornografijom. Prema statistikama, svakog dana pojavi se 266 novih porno sajtova, oko 30.000 ljudi svake sekunde prati neki porno sadržaj preko Interneta, a 37 ljudi u web pretraživače utipka pojam koji ih vodi do nekog porno sadržaja. Blizu 35% procenata konzumenata pornografskih sadržaja su – gay muškarci. Ovim fenomenom bavio se beogradski umjetnik Aleksandar Maćašev, koji je 2003. godine napravio seriju slika za desktop pod nazivom „Jpeg_dicks“. Kolekcija je napravljena od slika muških spolnih organa preuzetih sa Interneta.
Internet svoje preživljavanje duguje ekspanziji pornografskih sadržaja koji se efektno distribuiraju i konzumiraju. Demokratska, nehijerarhijska struktura, dozvoljava distribuciju sadržaja različitih seksualnih grupacija.Fotografije penisa, konzumirane uglavnom od strane muške gay populacije, kao i svaki drugi pornografski sadržaj, posjeduju visok stupanj žanrovske čistoće. Ja sam ih preuzeo u čistom obliku i uz simulaciju uljanih slika na ironični način dao im auru građanske umjetnosti, ističe Maćašev.
Kontroverze koje okružuju gay pornografiju su brojne. Dok neki tvrde da je ona produkt represivne patrijarhalne politike, da je nasilna i loše utiče na izgradnju seksualnih stavova, mnogi se slažu da je gay pornografija polje identifikacije. Uredništvo izdavačke kuće „Bruno Gmunder“ koja, publicira eksplicitnu gay literaturu, zauzima stav da je „pornografija važan moment u prepoznavanju identiteta gay muškaraca“. S druge strane, formirana su brojna udruženja koja se zalažu za sankcioniranje gay pornografije, pod opravdanjem da ona širi nastranost, ali i da ova grana pornografije „potiče adolescente da postanu homoseksualci“. Protiv gay pornografije je i konzervativniji dio boraca za prava seksualnih manjina. Oni tvrde da gay pornografija učvršćuje stereotipe prema gay populaciji. Statistike tvrde suprotno – 58% gay i biseksualnih muškaraca koji koriste Internet, konzumira porno sadržaje bar tri puta tjedno.
Draško Bogdanović, kanadski gay fotograf bosanskog porekla, kaže da je porno industrija slična kozmetičkoj: Pornografija izvlači nesigurnost iz svojih konzumenata – prelijepa lica, savršena tijela, ogromni spolni organi. Većina uživa u onome što nema, ali je veliki broj pornofila iz čistog zadovoljstva. Mislim da je pornografija u cjelini, pa i ona koja sa prefiksom gay, i dalje veliki tabu, usprkos činjenici da ona čini 80% sadržaja Interneta – naglašava Bogdanović.
Robi Mačo je gay porno glumac iz Beograda. Nedavno je za produkcijsku kuću „Colin O’Neal“ snimio film pod nazivom „Serbia“ . Robi smatra da je gay produkcija u Srbiji izuzetno loša:
Mislim da ovaj vid produkcije ne postoji. Uvjeti su loši, zarada je mizerna.
U intervjuu koji je dao za sajt queeria.com, na pitanje kako okolina reagira na posao kojim se bavi, Robi kaže: Obitelj me poznaje kao strejt osobu. Prijatelji ne bi bili prijatelji, kada me ne bi podržavali. Susjedstvo me poznaje kao OK tipa koji prijepodne radi, sudjeluje u kućnom savjetu, kosi travu ispred ulaza i sadi cvijeće u proljeće.
Vodeće gay porno produkcije
Man At Play: Produkcija njeguje fetiš muškaraca u poslovnim odjelima, kao i tzv. foot, odnosno fetiše vezane za muška stopala, čarape i cipele. Filmovi se temelje na odnosu moći između muškaraca na višim i nižim društvenim pozicijama.
Bell Ami: Produkcija plasira soft- i hardcore filmove. U filmovima dominira romantični odnos među akterima. Do sada su, osim filmova, objavili nekoliko kalendara i knjiga.
COLT Studio: Produkcija postoji više od 40 godina. Na tržište plasiraju DVD filmove raspoređene prema određenim žanrovima. Dva najvažnija slogana ove kuće su „Ako je muževan, ime mu je COLT“ i „Veći je bolji“.
Raging Stallion Studios: Tvrda porno produkcija čiji su zaštitni znak žestoke scene fistinga. Jedna od rijetkih produkcija koja sklada originalnu muziku za svoje filmove i prodaje je kao soundtrack.
Hot House Entertainment: Produkcijska kuća koja nudi pet žanrovskih linija. Osobujnost ove produkcije je njegovanje fetiša Speedo kupaćih gaćica, velikih penisa i seks igračaka namjenjenih analnom seksu.
Istočna Europa i mađarske trojke
Istočna Evropa je riznica gay porno glumaca. Ako se izuzme Sjeverna Amerika, najveći broj aktualnih zvijezdi gay pornića kao što su: Arpad Mikloš, Jon Davidov, Pavel Novotni, Aleš Hanak, Tommy Hansen, František Haf, Sanches Viva, Lucas Ridgeston, dolazi iz istočno-europskih država. Zanimljivo je da iz Mađarske, porno prijestolnice Istočne Evrope, dolaze blizanci Daniel i Jean Lautrec, kao i trojke Jason, Jimmy i Joey koji se u gay pornićima pojavljuju isključivo zajedno, ali van međusobnog seksualnog odnosa.
Foto: Draško Bogdanović,energygallery.com
